فرزندپروری با شرایط پیچیده و دشوار من؟
در این مقاله قصد دارم درباره این مسئله صحبت کنم که چرا گاهی شرایط برای فرزندپروری سالم چندان مهیا نیست و چطور میتوانیم شرایط را تا حد امکان طوری تغییر دهیم که فرزندپروری سالم و صحیحتری داشته باشیم یا حتی خود را به گونهای با شرایط موجود تطبیق دهیم که بیشترین بازدهی را در فرزندپروری داشته باشیم.
آیا شرایط ممکن است فرزندپروری سالم را ناممکن کند؟
گاهی در زندگی شرایطی به وجود میآید که امکان فرزندپروری سالم را به حداقل میرساند. دخالت اطرافیان مخصوصا نزدیک، عدم همکاری همسر در امور مراقبتی و تربیتی کودک، خستگی مفرط مادر و عدم استراحت او، یا عدم دسترسی به امکانات از این قبیل شرایط هستند که گاه والدین یا بهتر است بگویم مادر را آنچنان خسته و دلزده میکند که عملا توان و حوصلهای برای فرزندپروری سالم باقی نمیماند. نگران نباشید نمیخواهم از کجی اتاق ایراد بگیرم و میدانم که ممکن است این شرایط را صرفا بهانههایی برای از زیر کار در رفتن تلقی کنید اما باید در موقعیت چنین مادری باشید تا مفهوم سخنم را درک کنید و قطعا مادرانی که این شرایط را تجربه کردهاند از اعماق جان میدانند که فرزندپروری سالم با وجود این شرایط امری بسیار دشوار است. اما من اینجا نیستم که فقط آیهی یس بخوانم و از دشواری فرزندپروری سالم در چنین شرایطی حرف بزنم. قرار است در ادامه به راهکارها و تکنیکهایی بپردازیم که فرزندپروری سالم را با وجود همین شرایط پیچیده هم ممکن میکنند و اگر به سطرهای بالاتر مراجعه کنید خواهید دید که من عرض کردم فرزندپروری سالم با وجود این شرایط دشوار است اما اصلا غیرممکن نیست!
اگر در این شرایط به دام افتادهایم باید چکار کنیم؟
مادر عزیز! در وهلهی اول باید شرایط فعلی را بپذیری و این پذیرش به معنی تایید شرایط نیست بلکه یعنی قرار نیست با شرایط فعلی زندگیات بجنگی یا از آن فرار کنی؛ قرار نیست زمان و انرژیات را صرف جنگیدن با شرایط کنی یا دائما از آن بگریزی، بلکه باید بپذیری که این شرایط بر زندگی تو حاکم شده است و حال زمان و انرژیات را صرف گرفتن بیشترین بازدهی از این شرایط کنی. یکی از راههای پذیرش، تبدیل سوالات “چرا” به “چطور” است؛ مثلا به جای پرسیدن این سوال که “چرا همسرم در فرزندپروری همکاری نمیکند” باید این سوال را از خودم بپرسم که “چطور میتوانم همسرم را به همکاری در فرزندپروری ترغیب کنم”؛ یا به جای سوال “چرا اطرافیان انقدر دخالت و بکن نکن میکنند”، این سوال را میپرسم که “چطور میتوانم در کمال ادب، دخالت اطرافیان را به صفر برسانم”؟
راهکار دوم برای کاهش دشواریهای شرایط فعلی، اختصاص زمان و فضا برای خودمراقبتی مادرانه است که من به طور مفصل در دورهی خودمراقبتی خود دربارهی این راهکار صحبت کردهام و دیگر در اینجا به آن نمیپردازم. اما به شدت پیشنهاد میکنم این دورهی ارزشمند را از دست ندهید.
اگر از آن دسته مادرانی هستید که بخاطر داشتن فرزند کوچک، خود را از آموزش دیدن محروم کردهاید باید خدمتتان عرض کنم که استفاده از کتاب، پادکست، دوره یا انواع امکانات آموزشی آنلاین و آفلاین به منظور ارتقای دانش فرزندپروری راهکار بعدی برای کنار آمدن با شرایط است و الهی شکر که این امکانات به صورت غیرحضوری هم وجود دارند و لازم به حضور فیزیکی ما در کلاسها نیست و حتی میتوان هر زمان که فرصت شد یا فرزندمان در خواب است از این امکانات استفاده کرد. انواع کتاب الکترونیک و صوتی هم راه دسترسی به کتابها را بیش از پیش هموار کرده است و به نظرم با وجود این همه امکانات متنوع، بهانهای برای آموزش ندیدن باقی نمیماند. پس بهانه نگیر و شروع کن!
لطفا کمالگرایی را هم کنار بگذار و مدام با خودت تکرار نکن که یا باید شرایط به طور کامل مهیا باشد یا هیچ. قرار شد شرایط فعلی را بپذیری و من در این قسمت از تو میخواهم که همین الان! بنشینی و مسئولیتهای خود به عنوان یک مادر، به عنوان یک همسر، و حتی به عنوان یک انسان را یادداشت کنی و سعی کنی از صد درصد، هفتاد درصد به مسئولیتهای خود متعهد باشی و به آنها عمل کنی. نکتهی مهم بعدی هم اینکه سعی کن در دفتر برنامهریزی خود، کارهای مهم و فوری را مشخص و پررنگ کنی و در گام نخست به انجام آنها بپردازی و اگر زمان بیشتری داشتی به کارهای دیگر برسی. فراموش نکن قرار نیست تمام کارهای ما در چک لیست برنامهریزی تیک بخورد!
مادر عزیز! میدانم که شرایطت گاهی واقعا دشوار میشود به طوری که میخواهی همه چیز را کنار بگذاری و فرار کنی اما لطفا در این مواقع اندکی با خودت همدلی کن، خودت و احساست را بپذیر، کمی استراحت کن و به کارهای مورد علاقهات بپرداز. خواهی دید که حالت بهتر میشود. شاید لازم باشد دوباره و چندباره راهکارها را مطالعه کنی. ممنونم از همراهی ارزشمندت. امیدوارم همواره در مسیر رشد، آگاهی و شکوفایی باشی!
درباره فرزانه بخشی
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است، چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است.
نوشته های بیشتر از فرزانه بخشی
دیدگاهتان را بنویسید